آرتروز زانو نوعی بیماری تخریبی و شایع مفصل زانو است که به دلیل از بین رفتن تدریجی غضروف مفصلی رخ می دهد.
این بیماری منجر به احساس درد ، التهاب و محدود شدن دامنه حرکتی مفصل زانو می شود.
زانودرد از شایع ترین مشکلات سیستم اسکلتی بدن انسان است که بسیاری از افراد آن را تجربه کرده اند و آرترو زانو یکی از دلایل ان است که اغلب در افراد بالای ۶۵ سال رخ می دهد.
بسیاری از افراد میانسال و سالمند از زانودرد رنج می برند که یکی از دلایل آن آرتروز زانو است، این وضعیت می تواند منجر به اختلال در عملکرد طبیعی زانو و مانعی برای انجام فعالیت های فرد شود.
غضروف بافتی دارای خاصیت ارتجاعی است که از استخوان ها در برابر ساییدگی محافظت کرده و به تسهیل حرکت آن ها بر روی هم در محل مفاصل کمک می کند.
سایش استخوان ها بر روی هم منجر به ایجاد علائمی همچون ، درد و کاهش شدید دامنه حرکتی مفصل مبتلا می شود.
بالا رفتن سن، اضافه وزن و وارد شدن فشار های بیش از حد و تکراری به مفصل زانو و آسیب دیدگی زانو در گذشته از مهم ترین عواملی هستند که ریسک بروز آرتروز زانو را افزایش می دهد.
علائم آرتروز زانو
- زانودرد که مانع از انجام فعالیت های فرد بطور طبیعی می شود.
- تشدید درد هنگام فعالیت و راه رفتن و تسکین درد با کاهش فعالیت
- ناتوانی در راه رفتن به مدت طولانی
- التهاب و تورم زانو
- اختلال در حفظ تعادل
- محدود شدن دامنه حرکات زانو
- خشکی و سفتی زانو که سبب کاهش انعطاف پذیری آن نیز می شود.
- شنیده شدن صدا از زانو حین حرکت دادن آن
دلایل و عوامل افزایش دهنده خطر
- حرکات تکراری مفصل زانو و استفاده بیش از حد از مفصل از مهم ترین عواملی هستند که ریسک بروز آرتروز زانو را به همراه دارند.
- وارد شدن فشار بیش از حد به مفصل زانو در اثر عواملی همچون اضافه وزن نیز در افزایش خطر بروز این بیماری موثر است.
- برخی بیماری ها مانند آرتریت روماتوئید و اختلالات غده تیروئید نیز در افزایش خطر بروز این بیماری نقش دارند.
- عفونت مفصل زانو ، آسیب های زانو مانند پارگی منیسک زانو ، کندرومالاسی کشکک ، پارگی رباط های زانو و … نیز در بروز این بیماری نقش دارند.
- افزایش سن نیز سبب فرسایش تدریجی غضروف ها شده و احتمال بروز این بیماری را افزایش می دهد.
- آسیب دیدگی زانو در گذشته مانند شکستگی ، پیچ خوردگی و دررفتگی
درمان آرتروز زانو
افزایش زمان استراحت و کاهش میزان فعالیت برای کاستن از میزان فشاری که به مفصل زانو وارد می شود برای درمان این بیماری ضروری است.
اجتناب از انجام فعالیت هایی مانند دویدن ، بالا و پایین رفتن از پله ، چهار زانو و دو زانو نشستن و نیز در تسکین علائم بیماری موثر است.
گرم کردن زانو با استفاده از کمپرس گرم و یا بستن با باندهای فشاری نیز در تسکین علائم بیماری نقش دارند.
اضافه وزن نیز فشار زیادی به مفصل زانو وارد می کند و با کاهش وزن تا حدود زیادی می توان به تسکین علائم آرتروز زانو کمک کرد.
در صورت وجود اضافه وزن در اولین فرصت با ورزش و رژیم غذایی مناسب وزن خود را کاهش دهید.
استفاده از داروهایی مانند ایبوپروفن ، دیکلوفناک و ناپروکسن و در صورت درد شدید تزریق داروهای کورتونی درمان دارویی این بیماری هستند.
فیزیوتراپی درمانی ایمن و غیر تهاجمی است که نقش مهمی در درمان آرتروز زانو و تسکن علائم و عوارض ناشی از آن دارد.
الکتروتراپی، لیزر پرتوان و تمرین درمانی از موثرترین مدالیته های فیزیوتراپی در درمان این بمیاری هستند.
عمل جراحی نیز به عنوان آخرین راهکار درمانی و در صورت عدم موفقیت روش های ذکر شده در درمان این بیماری انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در ظفر – فیزیوتراپی در شریعتی – فیزیوتراپی زانو – فیزیوتراپی در قلهک